آتش شعله بركش
شعله دم فرو مكش
در چهارشنبه سوري پيام اين شعار براي من جاذبه دارد، راستش چندان هم كاري به سنت و ديرينه و پيشينه و اين ها ندارم. زمان حال را عشق است و جنگ با نظام ولايت فقيه.
آتشي كه نميرد، آتش مبارزه ، آتش زندگي و نه به غول ديكتاتور گفتن.
سرخ لاله گون آتش را بر رخساره غم كشيدن و به جنگ زردي و پليدي آخوندها رفتن را عشق است.
سياوش وار زدن بر دل آتش در شب بيداد ولايت فقيه را عشق است.
چهارشنبه سوري را هم براي همين و براي همين ها دوست مي دارم.
نميدانم ميدانيد كه از قضا آخوندهاي حاكم هم همين فضا را گرفته اند، و يكپارچه شده اند ضد آتش.
اما جالب اين كه بعد از سال ها شكست انواع ترفندهايشان، براي خاموش كردن اين آتش امسال قولنج سنت پرستي گرفته اند!!
يادتان هست سال هاي قبل را؟ چه خط و نشان هايي كه براي جوانان و خانواده هايشان كه نمي كشيدند، مرز مشخص مي كردند هر كس در كوچه و جلوي خانه خودش، يكسال گفتند برويد در حياط خانه خودتان، سال بعد كوچه محور شدند، بعد ديدند زندگي شهري و آپارتمان نشيني كوچه محوري بر نميدارد ، محله محورش كردند، بعد ديدند محله محور يعني شهر يك پارچه آتش مي شود، آمدند پرديس محور كردند يعني در هر شهر چند نقطه مجاز. ولي جالب اين بود كه هر سال درست در ساعت عمل اين نيروي انتظامي بود كه دمش را روي كول مي گذاشت و صحنه را به جوانان وا مي گذاشت.
اما امسال سال قولنج سنت است. آنهم چه كساني نوبر اين قولنج را آورده اند، بسيجي ها!! باور بفرماييد روزنامه جوان روز 15 اسفند نوشته بود جوانان!!(يعني بسيجي ها) يك كمپين قاشق زني و شيريني خوري راه انداخته اند و نه به ترقه!!
دم خروس وحشت ازآتش از زير عباي سنت دوستي را مي بينيد چطور بيرون مي زند. همين روزنامه مي نويسد سال قبل در مسير سناباد مشهد يك مزدور نيروي انتظامي را با نارنجك دستي چنان ناكار كردند كه يارو چند روز بعد در بيمارستان تمام كرد، اين قصه را براي اين مي گويد كه جوانان عبرت بگيرند خبر ندارد كه جوانان از اين قصه درس مي گيرند.
حالا ببينيم امسال اين قولنج سنت چه دردي از اين ها كه چهارشنبه سوري را سنت آتش پرستي و مجوسي مي دانستند دوا مي كند.
حرف و نقشه مسير جوان ترها كه روشن است: آتش شعله بركش ، شعله دم فرو مكش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر