 |
| اقتصاد مقاومتي طناب پوسيده يي كه هر دو طرف مي كشند |
اقتصاد مقاومتي طناب پوسيده يي كه هر دو طرف مي كشند، و هركدام راه نجات نظام را در سمت خود مي داند.
”کلید در داخل کشور است و نه در واشینگتن، آنها به شما کلید نمی‌دهند بلکه قفل می‌دهند“.
اين بخشي از جيغ بنفش رحيم پور ازغدي بر سر باند هاشمي رفسنجاني و روحاني است. بگذريم كه خود اين يارو كه آدرس داخل را مي دهد يكي از پاسدار لمپن هاي فرهنگي خامنه اي در شورايعالي انقلاب فرهنگي رژيم است. يعني شوراي سياست گذاري سركوب و سانسور در دانشگاهها و امور فرهنگي.
وقتي هم آدرس داخل را به عنوان راه حل نظام مي دهد، توجه به اهرمهاي در دست ولي فقيه دارد.
اهرم سركوب يعني سپاه و اهرم اقتصادي. چون مي داند خامنه اي يكي از كلان سرمايه داران جهان است، به صفت ولي فقيه سررشته بسياري موسسات مالي در دستش است كه به احدي حساب پس نمي دهد، يك قلم سرمايه ستاد موسوم به فرمان امام 64ميليارد دلار ارزيابي شده است. اين جايي است كه اموال مصادره شده از خاندان سلطنت اعم از پول و حساب بانكي تا مستقلات و املاك و... را در آن ريخته اند بعدهم اموال مصادره شده مجاهدين و خانوادههايشان را در آن ريخته اند. عدد64 ميليارد حداقل برآوردي است كه مدتي قبل رويتر كرده بود.
اما سؤال اين است اگر واقعا خامنه اي با اين دو اهرم ديگر كاري از دستش ساخته است چرا نتوانست در انتخابات تهران مهندسي مورد نظرش را پيش ببرد؟
چرا نتوانست يك ميليون نفري را كه مي خواست از شهرهاي اطراف به تهران بياورد و نگذارد رفسنجاني از صندوق سر در بياورد نشد بياورد و مجبور شد جلوي خرناسه باند رفسنجاني عقب نشيني كند.
يك دليل بيشتر نداشت، از ترس قيام و در وحشت از انفجار اجتماعي كه ميداند اين بار اگر سد اختناقش ترك بردارد ديواره فرو مي ريزد.
بله كليدي در داخل هست اما دردست ولي فقيه ارتجاع نيست. و آن كليد خشم خلق است كه به زودي قفل اختناق ولايت را خواهد شكست. اين آن اتفاقي است كه هر دو باند حاكم دنبال نيفتادنش هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر