سلام
خبرهاي اين دو سه روز اخير را مرور كنيد؛ از ديدار خامنه اي به مناسبت روز بعثت پيامبر، و روضة وحدت اسلامي و همدلي!! تا زوزه هاي حسن روحاني در مورد همدلي دولت و مجلس و تيترهاي بي شمار در مورد به اصطلاح منتخبان ملت!! كه در يك روز 4جا دعوت شده اند، اما ترجيع بند اين خبرهاي به ظاهر پيروزمندانه چرا اعدام است و اعدام و اعدام. اعدام قريب الوقوع ده زنداني، اعدام تعدادي در تهران، گوهر دشت و ...
اين اعدام ها آنروي سكة كدام واقعيت است؟
كشته شدن 80پاسدار در يك روز در سوريه؟
به كمين افتادن جمعي از پاسداران سپاه مازندران در سوريه و كشته و اسير شدنشان؟
يا افزايش آمار بيكارها و افزوده شدن به خيل ارتش گرسنگان از يك سو و رو شدن دزدي هاي نجومي بيش از پيش تخم و تركه هاي سردمداران رژيم؟
هرچه هست، يك سنخ از اين خبرها واقعيت است و يك سنخ ديگر دود و دم و پوشش وضع نزار.
اعدام و سركوب و بيكاري كه از جنس دود و دم نمي تواند باشد.
كشته شدن هرروز پاسداران رژيم در سوريه هم دود و دم كه نيست هيچ، مصيبت و بن بست است، به قول خودشان در سوريه كشته ندهند بايد در تهران بجنگند.
معني اين حرف را هيچ كس جز خامنه اي كه دو دستي به كرسي لرزانش چسبيده نمي فهمد. به خوبي رعشه هاي فروريختن در پايه هاي كرسي اش را حس مي كند.
و بي گمان اين اعدامها نه تنها نقشي در تثبيت وضعيت نظام پا به گور ندارد بلكه در تسريع سرنگوني او نقش كارساز خواهد داشت، روزي كه خشم توفنده بتوفد، همه چيز آشكار خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر