سلام
امروز جمعه 7 خرداد، در نمايش جمعه تهران، دو تا از دانه درشتهاي خامنه اي آمدند، يكي پاسدار رحيم صفوي، مشاور نظامي اش و يكي هم احمدخاتمي تيغ كش خامنه اي در حوزه ها و محافل آخوندي
برخلاف هميشه، هيچكدام ناي حرف زدن نداشتند، حتي آن قدر كه نگراني هاي خامنه اي را حداقل مثل خودش غرغره كنند نا نداشتند.
اين ماجرا اتفاقي است؟ در حالي كه تا ديروز در سايتهاي دلواپسان خامنه اي، حمله و هجوم به رقبا به خصوص به رفسنجاني نقل و نبات بود، امروز يك دفعه «همه با هم» سكوت كرده اند؟
شايد پاسخ اين ماجرا را در جاي ديگري بايد جستجو كرد. مثلا در خبر صدور حكم شلاق و زندان براي كارگران معدن تكاب به جرم اين كه حقوقشان را خواسته اند.
يا در افزايش اعدامها يا در افزايش تعطيلي كارگاهها و كارخانه ها، و خودكشي ها؟
در بيرون رژيم هم مي شود آدرس هاي ديگري را داد مثلا تنگ شدن حلقة اختيارات و مماشات گران و استمالت جويان رژيم و زير ضرب رفتن منطقه يي صدور تروريسم آخوندها، قاچاق و دخالت در ديگر كشورها، همه و همه قيمتشان مضاعف شده، در چنين شرايطي است كه يك خط در ميان به هم هشدار ميدهند كه لحاف كهنة ولايت بيش از اين توان كش و واكش ندارد. براي يكي دو روز خويشتنداري مي كنند و دست از حملات باندي برمي دارند، اما شدت فشار واقعيت آنها را دو روز ديگر به جان هم خواهد انداخت. موضوع براي شروع درگيري ها كم نيست، يكي رياست مجلس است، يكي ديگر تنگ تر شدن حلقه تحريم ها و يكي هم غلط كردم گويي و كوتاه آمدنشان سر داستان حج مقابل عربستان. خلاصه پاره گي اين لحاف سر بازايستادن ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر