سلام
خامنه اي سر دوراهي ايستاده و اين پا و آن پا مي كند. واقعا نمي دونه خونة خاله كدوم وره؟ شك نداره كه هيچ يك از دو مسير پيش رويش به خونة خاله نمي رسه.
موگريني روز 17خرداد، در آمريكا چند نكته گفت، يكي اينكه اتمي رژيم را ازش گرفتيم و الان بر همه فعاليتهاش نظارت داريم.
يكي ديگه اينكه آژانس فراتراز پروتكل مراكز رژيم را بازديد كرده. (يعني كه پشت پرده خامنه اي بله را گفته و جلوي صحنه دود و دم نه خير اجازه نمي ديم راه انداخته)
موگريني وضعيت فعلي رژيم را هم در دو كلمه گفته: همكاري يا تقابل
از طرف ديگر كيهان خامنه اي در روز 20خرداد عنوان يادداشت روزش هست: مبادا سيلي بخوريم.
از نظر كيهان خامنه اي در شرايطي سيلي مي خورند كه بروند در ميز 1+5 يا به قول موگريني تن به همكاري بدهند. يعني به برجام هاي دو و سه و ... تن بدهند. يا به قول خامنه اي در هاضمه جامعة جهاني حل شوند.
يعني استحاله. يعني نفي نظام ولايت در محتوا و حداكثر حفظ شكلكي از آن براي دلخوشكنك امت گاهي در خيابان.
و اگر تقابل كنند؟
جواب اين اگر را 1+5 در همان برجام داده است: تشديد تحريم ها رفتن در بندهفتم سازمان ملل، يعني برگشتن رسمي سايه جنگ. اين دفعه با مشروعيت شوراي امنيت سازمان ملل.
اما جواب اين احتمال كه تقابل كنند را در رژيم كسي نداده است. نه تنها نداده اند بلكه پاي طرح آن هم نيامده اند. در دوپينگي ترين حالت پاسدار علي لاريجاني 19خرداد در تلويزيون رژيم يك به قول جاهل ها قپي آمد و گفت اگر بخواهند فلان كنند ما هم بلديم چكار كنيم، ولي بلافاصله متوجه شد شكر اضافه ميل كرده، گفت البته ماقصد همكاري داريم.
حول رفتن و نرفتن، ماندن ونماندن سگ دعوا زياد است. موضوع آخر خوردن جام هاي زهر بعدي است، فرقي هم نمي كند در كدام مسير برود، در يك مسير برجام هاي 2 به بعد با جام هاي زهر موشكي، حقوق بشر، منطقه، عراق،سوريه ، يمن و ... صف كشيده اند، در يك مسيرهم ماشه يك جنگ با ائتلاف جهاني چكانده مي شود.
در يك كلام، آن دو كلمه موگريني كه خيلي گوياست، نشان مي دهد خامنه اي همچنان سر دوراهي ايستاده است و اين پا آن پا مي كند شايد فرجي حاصل شود. چون مي داند در هر مسير كه قدم بگذارد، فرق نمي كند، انتهايش چيزي از نظام ولايت باقي نمانده است.
راستي خامنه اي اتفاقي به اين نقطه رسيد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر