دم غروب شنبه 30آبان يك سايت عربي خبر داد كه پوتين گفته اگر كشورهاي عربي از او حمايت كند، پوتين رژيم ايران را در سوريه و منطقه مهار مي كند.
اين يك اردنگي به نظام ولايت است، قبل از اين هم سه سيلي دريافت كرده بود، يكي دو قطعنامه نقض حقوق بشر در مجمع عمومي ملل متحد بود يكي هم تصويب قطعنامه در شوراي امنيت براي مبارزه با داعش در سوريه و عراق. يعني حزب الله كيش، سپاه كيش و در اين صورت نظام ولايت فقيه پر.
از اينها گذشته تا همين جا اين چندتا خبر باعث بالاگرفتن جدال هاي دروني رژيم شده است.
رژيم ازآمدن پوتين به سوريه بوي كباب شنيده بود، اما الان متوجه شده كه طرف آمده بود حمار داغ كند.
از اينها بگذريم رژيم هنوز سرسيلي آن دوقطعنامه دارد دور خودش گيج ميزند. چون
تصویب دو قطعنامه نقض حقوق‌بشر در ایران و سوریه توسط کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد، واکنش متناقض و طنز گونه‌یی را در رژیم آخوندی برانگیخته است. از یک طرف سخنگوی وزارت‌خارجه آخوندها می‌گوید: «ایران برای قطعنامه‌هایی که با انگیزههای سیاسی تصویب می‌شود ارزشی قائل نیست». از طرف دیگر تلویزیون رژیم و سایر رسانه‌هایش پر از هیاهو می‌شود که این قطعنامه‌ها «ضدایرانی» (بخوانید ضد نظام ولایت) است، «برداشتی گزینشی» است، «سیاسی» است، «نشان دهنده گمانه‌زنیهای بی‌پایه و اساس» است و «ترویج ایران هراسی است». اولین سؤال این است که اگر هیچ ارزشی ندارد پس این همه های‌وهوی و آه و ناله برای چیست؟ آن‌هم در بخشهای متعدد خبری شبکه‌های مختلف تلویزیون، با به صحنه آوردن کارگزاران و مهره‌ها گوناگون.
دومین سؤال که در پی مشاهده این آه و ناله به ذهن می‌آید این است: درد اصلی رژیم چیست؟ ضربه به کدام نقطه نظام وارد آمده که این‌گونه آه از نهادش برخاسته است؟
برای رسیدن به پاسخ ابتدا به خلاصه آنچه مهره‌ها و رسانه‌های رژیم در مورد این دو قطعنامه ابراز کرده‌اند نگاهی می‌افکنیم:
تلویزیون رژیم:
-در قطعنامه ضدایرانی کمیته حقوق‌بشر مجمع عمومی سازمان ملل از آنچه غربیها نقض حقوق‌بشر در ایران می‌خوانند به‌شدت انتقاد و ابراز تأسف شده است.
-در این قطعنامه با دخالت در امور داخلی ایران آمده است انتخابات امسال باید به گونه‌یی برگزار شود که هر فردی با هر مشخصات بتواند در آن کاندیدا شود.
-تلویزیون رژیم: در این قطعنامه به اعدام مجرمان و قاتلان که بخش اصلی آن شامل قاچاقچیان و قصاص به‌عنوان حق خصوصی افراد است اعتراض شده. همچنین از آنچه محدودیت در آزادی بیان، شکنجه، تبعیض جنسیتی و قومیتی گفته شده انتقاد شده است.
-کلمه عجیب، مناسب‌ترین صفت برای این قطعنامه است
-روزنامه حکومتی وطن امروز ـ 30آبان: «روز پنجشنبه ۲۸ آبان روز سازمان ملل علیه ایران بود! ابتدا کمیته حقوق‌بشر مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد با تصویب قطعنامه‌یی «نگرانی عمیق» خود را از نقض حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران ابراز کرد. همچنین کمیته حقوق‌بشر مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد پیش‌نویس قطعنامه عربستان در دفاع از تروریست‌های میانه‌رو (!) را تصویب کرد… موارد مندرج در قطعنامه مستند به گزارشات احمد شهید است. گزارشگری که منبع اخبار و ادعاهای او، برخی منافقین، ضدانقلاب خارج از کشور… هستند.
- اسفنانی سخنگوی کمیسیون حقوقی مجلس ارتجاع در روزنامه حکومتی حمایت ـ 30آبان: متن قطعنامه یاد شده بر مبنای گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران است… سابقه «احمد شهید» بسیار سیاه و تاریک و منابع اطلاعاتی این مهره منابعی هدفدار، غیرواقعی و از آبشخور معاندین، منافقین تغذیه شده است.
- سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم: ایران برای قطعنامه‌هایی که با انگیزههای سیاسی ارائه و تصویب آن نه بر اساس محتوا بلکه بر اساس جبهه‌بندی سیاسی کشورها و لابی‌های پنهان انجام می‌شود، ارزشی قائل نیست.
- نماینده رژیم در سازمان ملل متحد: این پیش‌نویس «تحولات مثبت حقوق‌بشری جامعه ایران در دوره اخیر به‌ویژه پس از شروع به‌کار دولت جدید ایران را نادیده گرفته» است.
- نماینده رژیم در سازمان ملل متحد: رأی‌گیری در زمانی صورت گرفت که توافق اتمی اخیر دری به روی افق جدیدی از همکاری بین ایران و جامعه بین‌المللی درباره دیگر موضوعات گشوده است.
نماینده رژیم از دولت جدید کانادا خواست به اقدام سالانه خود در تنظیم پیش‌نویس قطعنامه «غیر منصفانه و غیرسازنده» درباره پیشینه حقوق‌بشر ایران پایان دهد و به برگزاری مذاکرات برای رسیدگی و حل و فصل نگرانیها بپردازد.
سؤال این بود که درد اصلی رژیم چیست؟ و ضربه به کدام نقطه نظام وارد شده که این چنین ناله‌اش برخاسته است؟ حرفهای پرحسرت و اندوه نماینده آخوندها در ملل‌متحد به این سؤال پاسخ می‌دهد، او می‌گوید چرا به این همه پیام «تعامل» که «شیخ اعتدال» دو سال است سرداده هیچ توجهی نشده؟ چرا به اظهارات مداوم استوانه نظام یعنی رفسنجانی که می‌گوید در ایران تحول و تغییر بنیادی صورت گرفته کمترین بهایی داده نشده. چرا تصویب توافقنامه اتمی (برجام) که «دری به روی افق جدیدی از همکاری» گشوده است نادیده گرفته شده و باز هم جنایات نظام محکوم شده است.
به نظر می‌آید به جواب سؤال نزدیک شده‌ایم. پیام قطعنامه‌ها آن‌چنان برجسته و آشکار است که حتی مفسران و خبرنگاران رسانه‌های خارجی نیز برآن انگشت می‌گذارند. از جمله خبرنگار تلویزیون الجزیره از صحنه تصویب قطعنامه در سازمان ملل گفت: «از نظر بعضی دست اندر کاران، پیام قطعنامه حقوق‌بشر ایران این است که توافق اتمی تعادل را در میان محافل بین‌المللی و منطقه‌یی تغییر نداده است» (تلویزیون الجزیره 29آبان). این همان پیام اصلی است که نماینده آخوندها هم آشکارا و به کرات با عبارات مختلف در اظهاراتش در مجمع عمومی به زبان آورد، به‌ویژه که به اذعان رسانه‌های حکومتی این سیلی بر مبنای فعالیتهای سیاسی و افشاگریهای مجاهدین و مقاومت ایران فرود آمده است.
نتیجه این‌که این پیام به‌معنی شکست زود هنگام دعاوی دروغین «اعتدال» و «تعامل» در فریب جامعه بین‌المللی است و نشان می‌دهد که شعبده‌بازی در زیر عمامه دیگر خریدار ندارد و جهان نه به شعارهای فریبکارانه، بلکه به‌عملکرد نظام ولایت، از جمله بیش از 2000اعدام طی 2سال روی کارآمدن آخوند روحانی و جنایات بیشمار در سوریه و عراق می‌نگرد. جامعه جهانی از جنایات آخوندها در سوریه به‌شدت خشمگین و خواستار اخراج جنایتکاران متجاوز شامل نیروی تروریستی قدس، سپاه پاسداران و حزب‌الشیطان از این کشور است.
این شکست و سیلی سنگین، در عرصه‌های مختلف به‌ویژه در جنگ هژمونی در درون رژیم بازتاب مشخص خواهد داشت و در آستانه نمایش انتخابات جنگ در رأس نظام را باز هم تشدید خواهد کرد.
دومین سؤال که در پی مشاهده این آه و ناله به ذهن می‌آید این است: درد اصلی رژیم چیست؟ ضربه به کدام نقطه نظام وارد آمده که این‌گونه آه از نهادش برخاسته است؟
برای رسیدن به پاسخ ابتدا به خلاصه آنچه مهره‌ها و رسانه‌های رژیم در مورد این دو قطعنامه ابراز کرده‌اند نگاهی می‌افکنیم:
تلویزیون رژیم:
-در قطعنامه ضدایرانی کمیته حقوق‌بشر مجمع عمومی سازمان ملل از آنچه غربیها نقض حقوق‌بشر در ایران می‌خوانند به‌شدت انتقاد و ابراز تأسف شده است.
-در این قطعنامه با دخالت در امور داخلی ایران آمده است انتخابات امسال باید به گونه‌یی برگزار شود که هر فردی با هر مشخصات بتواند در آن کاندیدا شود.
-تلویزیون رژیم: در این قطعنامه به اعدام مجرمان و قاتلان که بخش اصلی آن شامل قاچاقچیان و قصاص به‌عنوان حق خصوصی افراد است اعتراض شده. همچنین از آنچه محدودیت در آزادی بیان، شکنجه، تبعیض جنسیتی و قومیتی گفته شده انتقاد شده است.
-کلمه عجیب، مناسب‌ترین صفت برای این قطعنامه است
-روزنامه حکومتی وطن امروز ـ 30آبان: «روز پنجشنبه ۲۸ آبان روز سازمان ملل علیه ایران بود! ابتدا کمیته حقوق‌بشر مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد با تصویب قطعنامه‌یی «نگرانی عمیق» خود را از نقض حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران ابراز کرد. همچنین کمیته حقوق‌بشر مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد پیش‌نویس قطعنامه عربستان در دفاع از تروریست‌های میانه‌رو (!) را تصویب کرد… موارد مندرج در قطعنامه مستند به گزارشات احمد شهید است. گزارشگری که منبع اخبار و ادعاهای او، برخی منافقین، ضدانقلاب خارج از کشور… هستند.
- اسفنانی سخنگوی کمیسیون حقوقی مجلس ارتجاع در روزنامه حکومتی حمایت ـ 30آبان: متن قطعنامه یاد شده بر مبنای گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران است… سابقه «احمد شهید» بسیار سیاه و تاریک و منابع اطلاعاتی این مهره منابعی هدفدار، غیرواقعی و از آبشخور معاندین، منافقین تغذیه شده است.
- سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم: ایران برای قطعنامه‌هایی که با انگیزههای سیاسی ارائه و تصویب آن نه بر اساس محتوا بلکه بر اساس جبهه‌بندی سیاسی کشورها و لابی‌های پنهان انجام می‌شود، ارزشی قائل نیست.
- نماینده رژیم در سازمان ملل متحد: این پیش‌نویس «تحولات مثبت حقوق‌بشری جامعه ایران در دوره اخیر به‌ویژه پس از شروع به‌کار دولت جدید ایران را نادیده گرفته» است.
- نماینده رژیم در سازمان ملل متحد: رأی‌گیری در زمانی صورت گرفت که توافق اتمی اخیر دری به روی افق جدیدی از همکاری بین ایران و جامعه بین‌المللی درباره دیگر موضوعات گشوده است.
نماینده رژیم از دولت جدید کانادا خواست به اقدام سالانه خود در تنظیم پیش‌نویس قطعنامه «غیر منصفانه و غیرسازنده» درباره پیشینه حقوق‌بشر ایران پایان دهد و به برگزاری مذاکرات برای رسیدگی و حل و فصل نگرانیها بپردازد.
سؤال این بود که درد اصلی رژیم چیست؟ و ضربه به کدام نقطه نظام وارد شده که این چنین ناله‌اش برخاسته است؟ حرفهای پرحسرت و اندوه نماینده آخوندها در ملل‌متحد به این سؤال پاسخ می‌دهد، او می‌گوید چرا به این همه پیام «تعامل» که «شیخ اعتدال» دو سال است سرداده هیچ توجهی نشده؟ چرا به اظهارات مداوم استوانه نظام یعنی رفسنجانی که می‌گوید در ایران تحول و تغییر بنیادی صورت گرفته کمترین بهایی داده نشده. چرا تصویب توافقنامه اتمی (برجام) که «دری به روی افق جدیدی از همکاری» گشوده است نادیده گرفته شده و باز هم جنایات نظام محکوم شده است.
به نظر می‌آید به جواب سؤال نزدیک شده‌ایم. پیام قطعنامه‌ها آن‌چنان برجسته و آشکار است که حتی مفسران و خبرنگاران رسانه‌های خارجی نیز برآن انگشت می‌گذارند. از جمله خبرنگار تلویزیون الجزیره از صحنه تصویب قطعنامه در سازمان ملل گفت: «از نظر بعضی دست اندر کاران، پیام قطعنامه حقوق‌بشر ایران این است که توافق اتمی تعادل را در میان محافل بین‌المللی و منطقه‌یی تغییر نداده است» (تلویزیون الجزیره 29آبان). این همان پیام اصلی است که نماینده آخوندها هم آشکارا و به کرات با عبارات مختلف در اظهاراتش در مجمع عمومی به زبان آورد، به‌ویژه که به اذعان رسانه‌های حکومتی این سیلی بر مبنای فعالیتهای سیاسی و افشاگریهای مجاهدین و مقاومت ایران فرود آمده است.
نتیجه این‌که این پیام به‌معنی شکست زود هنگام دعاوی دروغین «اعتدال» و «تعامل» در فریب جامعه بین‌المللی است و نشان می‌دهد که شعبده‌بازی در زیر عمامه دیگر خریدار ندارد و جهان نه به شعارهای فریبکارانه، بلکه به‌عملکرد نظام ولایت، از جمله بیش از 2000اعدام طی 2سال روی کارآمدن آخوند روحانی و جنایات بیشمار در سوریه و عراق می‌نگرد. جامعه جهانی از جنایات آخوندها در سوریه به‌شدت خشمگین و خواستار اخراج جنایتکاران متجاوز شامل نیروی تروریستی قدس، سپاه پاسداران و حزب‌الشیطان از این کشور است.
این شکست و سیلی سنگین، در عرصه‌های مختلف به‌ویژه در جنگ هژمونی در درون رژیم بازتاب مشخص خواهد داشت و در آستانه نمایش انتخابات جنگ در رأس نظام را باز هم تشدید خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر