سلام
آنچه كه در حلب مي گذره، به نبرد مردم ايران با ديكتاتوري ولايت فقيه ربط مستقيم داره.
اگه رژيم از «خاكريز منطقه يي» كه جنگ را بسيار«دور تر از مرزها» برده است، پيروز در بيايد براي مردم ايران و منطقه يك معني دارد، و اگر شكست بخورد، معناي ديگري دارد.
نگاهي به جنگ حلب، و نبرد جانانة رزمندگان سوري بكنيم. نبردي كه تمامي ارتجاع منطقه در برابرشان صف كشيده است. از اسد و رژيم خميني، تا حزب الشيطان و مزدوران عراقي، افغاني و پاكستاني رژيم.
از مدتي پيش رژيم توانسته بود زير بمبارانهاي سنگين روسيه، و در حقيقت با تاكتيك زمين سوخته، شهر حلب را محاصره كند. بعد هم روي اين دستاوردش، حتي به رزمندگان داخل شهر اولتيماتوم داد تا خود و سلاحهايشان را تسليم كنند. اما يكباره روز 16مرداد خبر رسيد كه ارتش آزادي سوريه، از دو جبهه، يعني از خارج حلب و همچين در داخل حلب، تهاجم هماهنگي رو براي شكستن محاصرة حلب شروع كرده و در نهايت هم توانستند اين محاصره را در جنوب حلب بشكنند و راهي را به خارج حلب باز كنند. رژيم هم بعد از اين شكست، با تمام قوا علاوه بر نيروهاي سپاه پاسداران، ساير نيروهاش را از حزب‌الشيطان گرفته، تا مزدوران عراقي و سوريش، بسيج كرد تا دوباره حلب را محاصره كند. در همين حال دست به دامان روسيه هم شد كه باز هم هر چه سنگين‌تر رزمندگان را بمباران كند و روسيه هم چيزي كم نگذاشت. بعد هم رژيم يك جنگ رواني را شروع كرد و مدعي پيروزي در اين زمينه شد. براي نمونه، روز 20 مرداد سايت حكومتي شهيد نيوز نوشت: «ارتش سوريه روزنه‌اي را که (مخالفان) به‌سمت محله‌هاي شرقي حلب باز کرده بودند، زير آتش خود بست... محاصره بار ديگر برقرار شده است.». اما ديروز بر خلاف ادعاهاي رژيم، خبرگزاريها اعلام كردن كه رزمندگان سوري، نه تنها دستاوردهاي قبلي را حفظ كرده اند، بلكه در يك حملة گستردة ديگه، كارخانة سيمان و چند منطقة استراتژيك ديگر را در جنوب حلب گرفتند و به اين ترتيب، هم شكستن محاصره را تكميل كردن، هم تقريبا جنوب حلب را پاكسازي كردند. و يك شكست سنگين را به رژيم آخوندي و اسد تحميل كرده اند.
پيامدهاي اين شكست استراتژيك براي رژيم چيست؟ و آيا راه برون رفتي از آن دارد؟
دو تابلو در برابر رژيم
هست. يكي اينكه باز هم نيروها و مزدورانش رو از عراق و لبنان بسيج كنه و براي سد
كردن پيشروي ارتش آزادي سوريه، نيروهاي بيشتري بفرسته. البته بايد در نظر داشت كه
در همين پروسه، رژيم اونچه كه در توان داشت، از نيرو و بمباران توسط روسيه، در
بالاترين حدي كه مي تونست به كار گرفت و با اين حال ديروز دوباره اين شكست سنگين
رو متحمل شد. يعني به نظر مي رسه كه سوريه براش واقعاً به يك تاتلاق تبديل شده.
تابلوي دوم رفتن
به سمت برجام2 و زهر منطقه‌ايه. كه اين روزها هم شاهد اظهارات رفسنجاني و ظريف،
وهم چنين سفرش به تركيه هستيم كه به ويژه حرفاش وقتي صحبت از تغييرات راهبردي بزرگ
در منطقه مي كنه و به خصوص حرف رفسنجاني آشكارا نشونه هايي از زهر منطقه يي يه،
ميتونه باشه. كه انتهاي اين تابلو رو هم خود خامنه‌اي ترسيم كرد و گفت كه راه به
تنزل بي‌پايان ميبره. يعني جام‌زهرهاي پياپي مرگبار بعدي، كه به گفتة خود خامنه‌اي،
راه به نفي شوراي نگهبان و ولايت‌فقيه و سرانجام نظام ننگين ولايت خواهد برد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر