سه سؤال در مورد مضمون مشترك واكنشهاي باندهاي حكومتي به اظهارات منتظري

سلام

فعلا از بازتابهاي جهاني و منطقه يي در مورد نوار منتظري مي گذريم و مي پردازيم به موضوع واكنشهاي درون رژيم از هردو باند به اين موضوع.

مضمون مشترك واكنشهاي گسترده‌اي كه در درون رژيم صورت مي‌گيرد، چيست؟

مضمون مشترك را  مي شه به روشني تو رسانه هاي رژيم ديد. براي نمونه روزنامة حكومتي وطن‌امروز در شمارة23مردادش  اين عبارت رو استفاده كرده «هم‌افزایی گروههاي شرق و غرب ایران با محوریت مجاهدين برای ایجاد ناامنی»، يا سرمقالة ارگان بسيج ضدمردمي موسوم به جوان در همين 23 مرداد  عبارت : «همگرايي اخير و ديدار محمود عباس با مريم رجوي بخش‌هايي ديگر از يك پازل خطرناك است» را استفاده كرده است. رسانه هاي ديگه هم از عباراتي مثل هم افزايي براي تحريك نسل جوان و همگرايي براي غائله آفريني رو استفاده كردن.

پس همينطور كه مي‌بينيد، مضمون مشترك واكنشهاي رژيم، وحشت از افزايش حمايت جهاني از مقاومت ايرانه، تحت عنوان هم گرايي با مجاهدين يا براي محور كردن مجاهدين عليه رژيمه كه يكي از نمونه هاي اين همگرايي رو انتشار سند صوتي منتظري درست در بحبوحة اين تحولاته.

چرا از اين مضمون مشترك كه از آن تحت عنوان همگرايي اسم مي‌برند، اين همه وحشت دارند؟

خود همگرايي كه به تنهايي موضوع ترس نيست. نتيجة اين همگرايي هست كه اينطور رژيم رو به وحشت  انداخته. خب اون نتيجه چيه؟ روزنامة حكومتي حمايت، امروز نوشت: «شکی نیست که همه این اتفاقات، اجزای یک پازل از پیش طراحی شده علیه جمهوری اسلامی هستند». يا ارگان بسيج ضدمردمي در سرمقاله‌ش، مي‌نويسه: «هدف از باز نشر اين مطالب (سند صوتي منتظري) صرفاً حمايت كساني است كه... براندازي نظام اسلامي را به انتظار نشسته‌اند... اما آنچه كه به انتشار اين نوار در شرايط كنوني اهميت مي‌‌دهد... پيوند زدن سعودي‌ها با مجاهدين و ... ديدار محمود عباس با مريم رجوي (است كه) بخش‌هايي ديگر از اين پازل خطرناك هستند». پس مي‌بينيد كه خودشون صحبت از تكميل يك «پازل خطرناك» در برابر رژيم مي‌كنن. حالا چرا تكميل اين پازل، خطرناكه؟ همين ارگان بسيج ضد مردمي، ميگه: «ورود بيت منتظري به صحنه حمايت از مجاهدين... با هدف تحريك نسل جوان... براي غائله‌آفريني آينده است!»؛ غائله‌آفريني هم در فرهنگ رژيم، اسم مستعار قيام و انفجار اجتماعيه كه سرنگوني رژيم رو، در پي خودش داره. خبرگزاري حكومتي ايلنا هم در همين رابطه مي نويسه: «در حال حاضر بخشی از دشمنی با نظام اسلامی توسط مجاهدين است که منتظر فرصت هستند تا ضربه بزنند!». پس وحشت رژيم از ضربه‌اي بنيادين هست كه اين همگرايي و پازل خطرناك، اون رو در چشم‌انداز نزديك قرار داده.

شاهد هستيم كه رژيم با بحرانهاي اصلي مانند برجام، بحران اقتصادي و بحران منطقه‌اي روبروست، پس چرا اين «همگرايي» را تهديد اصلي مي‌داند؟

خب اين بحرانها براي رژيم خيلي جدي هستن. اما درجة جديت و خطرناك بودنشون براي نظام فقط به خاطر خودشون نيست؛ بلكه به اين خاطر هست كه چون در برابر رژيم، مقاومتي هست كه شعار و خطش سرنگوني تماميت اين رژيمه و بيش از 35ساله كه بر سر اين شعار ايستاده و با رژيم چنگ در چنگ بوده، به قول سرمقالة بسيج ضد مردمي، از هر فرصتي براي ضربه به نظام استفاده كرده، بله خطر اين جاست كه وجود چنين مقاومت بزرگ، سازمانيافته و قدرتمندي اين بحرانها رو در راستاي خط سرنگوني، سمت و جهت ميده. بنابراين، وقتي رژيم مي‌بينه اين همگرايي و پازل خطرناك در حال تكميل شدنه، - كه به گفتة خودشون به معني تقويت، گسترش و مشروعيت دادن بيشتر به مجاهدينه- و ميبينه كه خط سرنگوني داره پيش ميره، البته كه همين مقاومت رو تهديد اصلي خودش مي دونه، چون اگر بر فرض اين مقاومت نبود، خب بحرانهاي نظام چه قدر هم كه  بزرگ باشه خطرناك نيست چون رژيم مي تونه اونا به سمت ديگه يي به جز سرنگوني سمت بده. در اين حالت همة بحرنها خطرناك مي شن و مي بينيم كه رسانه ها رژيم روي چه واقعيتي انگشت گذاشته اند. منظورشون از «پازل خطرناك» هم همينه.