آيا قتل زندانيان سياسي دردي از نظام فاسد ولايت فقيه درمان مي كند؟

  

شاهرخ زماني، ستار بهشتي ديگر

بازهم جنايتي ديگر، بازهم خون يك زنداني سياسي ديگر در زندان ها ريخته شد. اين بار يك كارگر، كارگر قهرمان، كارگري وقتي اجازه نيافت در مراسم ازدواج دخترش باشد و وقتي اجازه نيافت در مراسم تشييع و ختم مادرش حضور يابد، تنها بر عزم استوارش افزوده شد. آخر نسل همان نسل فداي سال 60است. نسلي كه براي يك نام سي هزار تايش سر به دار شدند. و بيش از 120هزارتايش رسم وفا و مشعل ايستادن تا به آخر را فرا راه نسل هاي بعدي ايراني گشودند. و بزرگترين گنج ميهني از ايستادگي و فدا را بنياد نهادند.

 

زندانی سیاسی کارگر شاهرخ زمانی، مبارز پیگیر حقوق کارگران میهنمان روز یکشنبه به‌طور ناگهانی در زندان گوهردشت کرج جان باخت. ساعت 5 روز 22شهریور 94 همبندان شاهرخ برای بیدار کردن او بربالینش حاضر شدند و مشاهده کردند که دهانش پر از خون و یک ناحیه از سر او کبود است.

مقاومت ایران با ابراز تأسف و تسلیت به خانواده و همبندان و یاران کارگر شاهرخ زمانی به تحقیق بین‌المللی درباره مرگ مشکوک این زندانی سیاسی مقاوم در اسارت دژخیمان خامنه‌ای فراخوان داد.

 

شاهرخ زمانی نقاش ساختمان و از فرزندان مردم تبریز و عضو کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری بود. او در خردادماه سال 1390 به‌خاطر نقش فعالش در اعتراضات و اعتصابات کارگری دستگیر شده بود و در اسفند 1392 به زندان قزلحصار و یک ماه بعد به زندان گوهردشت منتقل شد. او در مدت اسارت بارها تحت فشارها و اذیت و آزار دژخیمان رژیم قرار گرفت و از خدمات درمانی محروم بود و بارها در اعتراض به رفتارهای وحشیانه و غیرانسانی دست به اعتصاب‌غذای طولانی‌مدت زد.

 

شاهرخ زمانی در آخرین پیامش برای کارگران که یک هفته پیش فرستاد از آنان خواست برای احقاق حقوق خود دست به اعتراض بزنند و در همبستگی با جنبشهای معلمان، پرستاران و سایر اقشار به جان آمده میهنمان به‌طور سازمان‌یافته و سراسری عمل کنند.