شيخ حسن ريش بنفش آش پيش پاي نخست وزير ايتاليا را در رشت بار گذاشت، و موتور اعدام ها را روش كرد. بگذريم كه كار نظام ولايت از اين سفردرماني ها گذشته است.
طبق معمول آنكه بايد قيمت بدهد و ميز مماشات با ديكتاتوري هار قرون وسطايي ولايت فقيه را به هم بزند، مجاهدين هستند، آنهم از دل سياهچالهاي رژيم از قعر دژ سركوبش يعني زندان گوهر دشت. صالح كهندل، با قلمي كه به خونش رنگين است حرف اول و آخر را به نخست وزير ايتاليا زد. وي نوشته است:جناب عالی خودتان را به خواب خرگوشی زده اید و در رویای سودهای کلان نفتی بهسر میبرید. جمع ديگري از زندانيان گوهر دشت براي ماتئورتزي نوشتند: اعلام میداریم فشردن دستهای آخوندها و بستن قرارداد لکه ننگی بر دامان شما خواهد بود. ما از شما نمیخواهیم که برای حفظ ظاهر اشارهیی به حقوق ما زندانیان و مردم ایران بکنید زیرا هم شما و هم رژیم کاملاً آگاهید که دوره این ظاهر سازیهای مهوع سر آمده لذا بهشدت تصمیم شما به سفر را محکوم کرده و از شما میخواهیم برای آن که عمل شخصی شما لکه سیاهی در تاریخ روابط ملل ایران و ایتالیا نگذارد به کشور مظلوم و تحت ستم ما نروید.
حالا اين جناب مي خواهد بشنود مي خواهد نشنود، اين مهم نيست. مهم برافراشتن پرچم غيرت ملي در دل سياهچالهاي رژيم است، اين ماده كردن همان مفهوم والاي هزار اشرف است. اين معناي مجسم حرف صبا هفت برادران است. كه الان در دل ميهن اسير در اشرفهاي تكثير شده تكرار مي شود.
حال هرچه روحاني ميخواهد اعدام كند و هرچه ديگران مي خواهند خودشان را به كوري بزنند. و فكر كنند كه اين آش هاي نذري از آنها دردي دوا خواهد كرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر