 |
| يك نمونه از جنايت هاي آل ولايت فقيه در سوريه |
سلام
روزانه چند خبر مي بينيد از معالجه نكردن زندانيان سياسي در ايران؟
چند خبر از خود كشي ناشي از فقر در ايران مي بينيم؟
آمار اعدامي ها چطور؟
جنايت هاي ديكتاتور سوريه چطور؟
جنايت هاي نوري المالكي در عراق؟ و...
کودکی که در این عکس از گرسنگی مرده، فقط یکی از 50هزار مردم شهرهای مضایا و زبدانی در حومه‌ی دمشق است. در گزارش تلویزیون الجزیره در روز 13 دی آمده:
«... محاصره و گرسنگی دادن که رژیم سوریه آن را در پیش گرفته منجر به مرگ بسیاری از ساکنان شده.
اسامه خریطه از رهبری جنبش آزادگان شام، که از این منطقه خارج شده، با تصاویری که با تلفن همراهش گرفته فاش کرد که گرسنگی شدید ساکنان مضایا و زبدانی را مجبور به خوردن حیوانات مثل سگ، گربه، علف، برگ درختان و حتی بطری پلاستیکی کرده است... 50هزار تن از ساکنان زبدانی، چند ماه در گرسنگی بودند و رژیم اسد مانع ورود هرنوع غذا از جمله شیر کودکان و دارو و سوخت می‌شد. محاصره همراه با قطع برق و بمباران مردم با انواع سلاحها بود.»...
حتماً کسانی که به اخبار یمن هم توجه دارند اخبار تعز را خوانده‌اند: از جمله این خبر را از الجزیره 21آذر 94، که: «شبه‌نظامیان حوثی و عوامل علی عبدالله صالح دیکتاتور مخلوع یمن مانع رسیدن کپسولهای اکسیژن به بیمارستانهای شهر تعز می‌شوند. این کمبود باعث متوقف شدن کار بیمارستانها می‌شود. مراکز پزشکی در این شهر توسط عناصر علی عبدالله صالح گلوله‌باران می‌شود».
یا این نمونه که روز 12 دی در گزارش سازمان برنامه جهانی غذا آمد که: «ده استان یمن از جمله استان تعز از وخامت امنیت غذایی رنج می‌برند… .. مانع اصلی کمکهای انسانی، شبه‌نظامیان حوثی هستند که مدتهاست شهرهایی چون تعز را محاصره کردند و باعث بحران انسانی شده‌اند».
کمی که به این نمونه‌ها فکر کنیم صحنه‌های دیگری هم از این دست، در سوریه، و یمن و عراق، پیش چشممان می‌آید و به حیرت می‌افتیم.
اما خوب است به این هم فکر کنیم که ریشه‌ی این خوی ضدبشری و وحشیگری که شبیه رفتار نازیها در اردوگاههای آشوویتس و داخائو (و شاید بدتر از آن) است کجاست؟ تبدیل بیمارستانها به پایگاه نظامی، محاصره‌ی مردم در شهرها، بستن راه آب و غذا و دارو به روی شهرها و اردوگاههای پناهندگی. بمباران یا موشک‌باران اردوگاههای پناهندگی، شکنجه‌های وحشیانه در زندانها تا مرگ. مته زدن به‌سر زندانیان، در آتش سوزاندن اسیران، گلوله زدن به‌سر افراد دست بسته و بی‌دفاع، تجاوز به زندانیان، ... ..
در این جستجو به یک عبارت می‌رسیم که در فرهنگ مقاومت خیلی تکرار می‌شود و آن فاشیزم مذهبی است. فاشیستها همان هیتلریها بودند که در آشویتس بعد از گرسنگی دادنهای طولانی و تبدیل آدمها به پوست و استخوان، آنها را در اتاقهای گاز می‌کشتند و بعد خاکستر می‌کردند. بعد می‌بینیم قبل از بشار اسد و سوریه و عراق و یمن کمی که عقب تر برویم این کارها در کهریزگ و در اوین بارها تکرار شده!.
مثلاً: بخشی از گزارش احمد شهید در مارس 2012:
«تعدادی از افرادی که به زندان ارومیه و زندان رجایی شهر متصل هستند گزارش کردند که زندانیان سیاسی کماکان از دسترسی کافی به خدمات پزشکی محروم هستند که این امر منجر به مرگ حداقل دو زندانی از جمله منصور رادپور در زندان رجایی شهر شده است».
یا:
بازاری زندانی محسن دگمه‌چی که از سرطان پیشرفته رنج می‌برد از شیمی‌درمانی منع شد و در زندان درگذشت.
هرچه به گذشته برویم نمونه‌های بیشماری می‌بینیم. از قتلهای زنجیره‌ای، از قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی که برخی‌شان فلج، از روی تخت بدار کشیده شدند، و در سرچشمه این گذشته، به خمینی می‌رسیم که گفت: «ما خلیفه می‌خواهیم که دست ببرد و رجم کند... ».. هرچه هم به امروز بیاییم باز نمونه‌های کارهای این خلیفه را می‌بینیم:
زندانی سیاسی علی معزی از بیماری سرطان پروستات، بیماری کلیوی و چندین بیماری دیگر رنج می‌برد و هنگامی که در حال معالجه بیماری سرطان پروستات بود، دستگیر و از آن زمان تا کنون از درمان جدی وی خودداری می‌کنند.
مهدی فتحی در اشرف در اثر محرومیتهای پزشکی به استخوانی تبدیل شد و درگذشت.
محاصره دارویی و پزشکی از ساکنان اشرف و بعد لیبرتی، 26 بیمار یا مجروح را شهید کرد.
در حمله به اشرف 52تن با دست بسته با گلوله به‌سر شهید شدند.
ممنوعیت و محاصره اردوگاه لیبرتی بعد از هشتاد موشک و 24 شهید تا هم‌اکنون ادامه دارد.
اینها نمونه‌هایی از شیخکارهای سرخلیفه بود. مزدوران و همدستانش هم هم‌چنان دارند ادامه می‌دهند، مثلاً همین امروز... . شانردهم دی، که این مقاله نوشته می‌شود باز الجزیره گزارش داد: «در اثر بمباران شهرکهای زملکا، عزه و دیر العصافیر در غوطه شرقی واقع در حومه دمشق توسط هواپیماهای روسیه هفت غیرنظامی که در میان آنها کودکان و زنان نیز وجود داشتند کشته شدند و تعداد دیگری زخمی شدند».
بیاد بیاوریم که از میان این مردم سوریه و عراق و... . چه بسیار خود را به دریای مدیترانه انداختند تا به سواحل نجات برسند اما آب پیکرهای بیگناهشان را برگرداند.
بله. جنایات ادامه دارد. و ما هم ریشه را شناخته‌ایم... . تنها باید وظیفه وجدانی را به یاد آوریم.
دمشق به‌دلیل هفت ماه محاصره توسط رژیم اسد در وضعیت وخیم انسانی به‌سر می‌برند.
«... محاصره و گرسنگی دادن که رژیم سوریه آن را در پیش گرفته منجر به مرگ بسیاری از ساکنان شده.
اسامه خریطه از رهبری جنبش آزادگان شام، که از این منطقه خارج شده، با تصاویری که با تلفن همراهش گرفته فاش کرد که گرسنگی شدید ساکنان مضایا و زبدانی را مجبور به خوردن حیوانات مثل سگ، گربه، علف، برگ درختان و حتی بطری پلاستیکی کرده است... 50هزار تن از ساکنان زبدانی، چند ماه در گرسنگی بودند و رژیم اسد مانع ورود هرنوع غذا از جمله شیر کودکان و دارو و سوخت می‌شد. محاصره همراه با قطع برق و بمباران مردم با انواع سلاحها بود.»...
حتماً کسانی که به اخبار یمن هم توجه دارند اخبار تعز را خوانده‌اند: از جمله این خبر را از الجزیره 21آذر 94، که: «شبه‌نظامیان حوثی و عوامل علی عبدالله صالح دیکتاتور مخلوع یمن مانع رسیدن کپسولهای اکسیژن به بیمارستانهای شهر تعز می‌شوند. این کمبود باعث متوقف شدن کار بیمارستانها می‌شود. مراکز پزشکی در این شهر توسط عناصر علی عبدالله صالح گلوله‌باران می‌شود».
یا این نمونه که روز 12 دی در گزارش سازمان برنامه جهانی غذا آمد که: «ده استان یمن از جمله استان تعز از وخامت امنیت غذایی رنج می‌برند… .. مانع اصلی کمکهای انسانی، شبه‌نظامیان حوثی هستند که مدتهاست شهرهایی چون تعز را محاصره کردند و باعث بحران انسانی شده‌اند».
کمی که به این نمونه‌ها فکر کنیم صحنه‌های دیگری هم از این دست، در سوریه، و یمن و عراق، پیش چشممان می‌آید و به حیرت می‌افتیم.
اما خوب است به این هم فکر کنیم که ریشه‌ی این خوی ضدبشری و وحشیگری که شبیه رفتار نازیها در اردوگاههای آشوویتس و داخائو (و شاید بدتر از آن) است کجاست؟ تبدیل بیمارستانها به پایگاه نظامی، محاصره‌ی مردم در شهرها، بستن راه آب و غذا و دارو به روی شهرها و اردوگاههای پناهندگی. بمباران یا موشک‌باران اردوگاههای پناهندگی، شکنجه‌های وحشیانه در زندانها تا مرگ. مته زدن به‌سر زندانیان، در آتش سوزاندن اسیران، گلوله زدن به‌سر افراد دست بسته و بی‌دفاع، تجاوز به زندانیان، ... ..
در این جستجو به یک عبارت می‌رسیم که در فرهنگ مقاومت خیلی تکرار می‌شود و آن فاشیزم مذهبی است. فاشیستها همان هیتلریها بودند که در آشویتس بعد از گرسنگی دادنهای طولانی و تبدیل آدمها به پوست و استخوان، آنها را در اتاقهای گاز می‌کشتند و بعد خاکستر می‌کردند. بعد می‌بینیم قبل از بشار اسد و سوریه و عراق و یمن کمی که عقب تر برویم این کارها در کهریزگ و در اوین بارها تکرار شده!.
مثلاً: بخشی از گزارش احمد شهید در مارس 2012:
«تعدادی از افرادی که به زندان ارومیه و زندان رجایی شهر متصل هستند گزارش کردند که زندانیان سیاسی کماکان از دسترسی کافی به خدمات پزشکی محروم هستند که این امر منجر به مرگ حداقل دو زندانی از جمله منصور رادپور در زندان رجایی شهر شده است».
یا:
بازاری زندانی محسن دگمه‌چی که از سرطان پیشرفته رنج می‌برد از شیمی‌درمانی منع شد و در زندان درگذشت.
هرچه به گذشته برویم نمونه‌های بیشماری می‌بینیم. از قتلهای زنجیره‌ای، از قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی که برخی‌شان فلج، از روی تخت بدار کشیده شدند، و در سرچشمه این گذشته، به خمینی می‌رسیم که گفت: «ما خلیفه می‌خواهیم که دست ببرد و رجم کند... ».. هرچه هم به امروز بیاییم باز نمونه‌های کارهای این خلیفه را می‌بینیم:
زندانی سیاسی علی معزی از بیماری سرطان پروستات، بیماری کلیوی و چندین بیماری دیگر رنج می‌برد و هنگامی که در حال معالجه بیماری سرطان پروستات بود، دستگیر و از آن زمان تا کنون از درمان جدی وی خودداری می‌کنند.
مهدی فتحی در اشرف در اثر محرومیتهای پزشکی به استخوانی تبدیل شد و درگذشت.
محاصره دارویی و پزشکی از ساکنان اشرف و بعد لیبرتی، 26 بیمار یا مجروح را شهید کرد.
در حمله به اشرف 52تن با دست بسته با گلوله به‌سر شهید شدند.
ممنوعیت و محاصره اردوگاه لیبرتی بعد از هشتاد موشک و 24 شهید تا هم‌اکنون ادامه دارد.
اینها نمونه‌هایی از شیخکارهای سرخلیفه بود. مزدوران و همدستانش هم هم‌چنان دارند ادامه می‌دهند، مثلاً همین امروز... . شانردهم دی، که این مقاله نوشته می‌شود باز الجزیره گزارش داد: «در اثر بمباران شهرکهای زملکا، عزه و دیر العصافیر در غوطه شرقی واقع در حومه دمشق توسط هواپیماهای روسیه هفت غیرنظامی که در میان آنها کودکان و زنان نیز وجود داشتند کشته شدند و تعداد دیگری زخمی شدند».
بیاد بیاوریم که از میان این مردم سوریه و عراق و... . چه بسیار خود را به دریای مدیترانه انداختند تا به سواحل نجات برسند اما آب پیکرهای بیگناهشان را برگرداند.
بله. جنایات ادامه دارد. و ما هم ریشه را شناخته‌ایم... . تنها باید وظیفه وجدانی را به یاد آوریم.
دمشق به‌دلیل هفت ماه محاصره توسط رژیم اسد در وضعیت وخیم انسانی به‌سر می‌برند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر